Zonder woorden

😀

Viva de Spaanse keuken: tapas, pinchos…

Vandaag gestart met fluwelen benen (veloeren?). Bij het schakelen even kracht terugnemen, de ketting met liefde behandelen.

Maar halverwege in een klimmetje van 5% ongeveer 4km lang hoorde ik de ketting springen.

Ik heb de bilspieren een beetje gespannen en heel voorzichtig de klim afgewerkt, zonder schakelen.

Op de top de ketting nagekeken en ja, opnieuw een schakel opengesprongen. 

Grijns. Dit zou een snelle reparatie worden.

Niet dus.

Meer dan een uur geprobeerd om te begrijpen hoe een Shimano missing link werkt. KMC missing links kan zelfs het kleinste kind plaatsen, zonder gereedschap. De gebruiksaanwijzing verwijst naar de Shimano website.

Bekijk maar eens YouTube filmpjes met de nodige uitleg in de spaanse rimboe. Ook: niet dus.

Met de moed der wanhoop opnieuw maar een schakeltje vervangen. 

Deze avond in Burgos, filmpjes bekijken en KMC missing links zoeken.

Diana bekeert zich tot het ware geloof.

En we zijn nog niet eens in Santiago.

😈

Het doel van de dag: 90km in heuvel (berg)achtig gebied van santa domino de la calzada naar Burgos. Even twijfelde we de N120 te volgen, recht van de ene naar de andere plek, maar echte camino’s volgen het pelgrimspad, met klimmen en dalen en veel kerkjes. 

Een ding is duidelijk: bart’s fiets is niet katholiek en vermijdt precies liever die plaatsen. Na een zoveelste kettingbreuk, heel wat tijd verloren, en ik verzeker je, op die Spaanse hoogvlaktes (1000m) loopt de temperatuur snel op naar 36gr.  Dus de resterende 20km naar Burgos de laatste reserves energie ingezet en met de grote molen de N120 gevolgd. Soms moet ipv de reis, de bestemming het doel worden

Al enkele dagen worden we achtervolgd door gemaskerde minimensjes op de fiets, altijd in groep. Met armen, benen, handen, gezicht bedekt, bril op, niets zichtbaar of herkenbaar.

Een Sint Jacobs schelp hangt rond de hals in de plaats van een suriken.

’s avonds als zo’n groep toekomt en elkaar begroet gaan de maskers af en blijken dit Japanners te zijn.
En in één groep zat zelfs een vrouw, met een woeste haardos in japans blond (oranje dus). Worden die ninjo genoemd?

Diana heeft 2 dagen voor we vertrokken zijn een ontstoken tand laten ontzenuwen.

Deze ontsteking speelt nu weer op.

Consequentie: de volgende dagen geen selfies meer. 

PS. telefonische tandarts consultatie is reeds achter de rug. Behandeling start ASAP.

Gisteren gevraagd om ketting en indien nodig ook tandwielen te vervangen maar dit is niet gebeurd.

Vandaag bij de laatste klim opnieuw problemen: ketting sprong steeds opnieuw over, ik dacht vooral in de kleinere versnellingen. Heel voorzichtig de klim afgewerkt, en de laatste daling (ongeveer 7km😀) zonder kleerscheuren afgewerkt.

Alles verschillende malen afgesteld, en je wil/hoopt dat alles weer werkt. Niet dus.

Ketting nagekeken, schakel gevonden die openstond, deze weer toegeklikt. Maar dit zal weer open komen…

Fietsenmaker gezocht, en voor ik iets kom zeggen kreeg ik al een antwoord: geen tijd.

Plan B: nieuwe ketting. Eerst wou de man mij geen ketting verkopen. Nieuwe ketting op oude tandwielen geeft allerhande problemen. Maar hem toch kunnen overtuigen (zonder geweld te gebruiken😇)

Plan B: verduidelijking: als het schakeltje van de ketting weer openkomt, dit vervangen door het speciale sluitstuk dat bij de nieuwe ketting zit. Op deze manier wordt de zwakke schakel vervangen maar blijven tandwielen en ketting op elkaar ingesleten.

Plan C: misschien helpt het als het thuisfront een kaarsje aansteekt voor ons…

Het stadje Santo Domingo heeft een oude 15de eeuwse pelgrim hospitaal, maar nu omgebouwd tot ‘parador’: luxehotel, staatseigendom.

Er was nog een kamer vrij.

Foto is van het ‘halletje’

Samengevat: Wow

Voor Huguette: de kamers waren knap maar gewoon, maar zie deze setting: onze kamer op 1e verdieping, vlak naast de vlaggenmast: stoeltjes buitengesleurd, flesje gekraakt, en Boudoin en Fabiola gespeeld.