Om 8:00 op de fiets, de helft van de klim in de benen om 10:00. Het is nog fris maar het belooft een prachtige dag te worden…
Oeps portefeuille vergeten. 8km terug, verschillende honderden meters lager. Snel beslissen: bagage achterlaten, en de duik wagen. Snelheden vlot boven 50kmph, met rokende banden stop ik in valcarlos. Portefeuille is weg. Rondgevraagd, advies is om naar policia te gaan aan de grens. Kilometers verder nog eens honderden meters lager. Opnieuw een duik en de banden schreeuwen als ik als een pro de fiets parkeer aan het politiebureau
Maar, geen politie, geen bel, geen openingsuren. Enkel een politieauto voor de deur. De buren, een bar hebben geen idee wanneer er iemand aanwezig is. De grensbewaking is dus van geweldige kwaliteit. Een ding is zeker, niemand heeft mijn portefeuille hier binnen gebracht.
Volgende beslissing: alle kaarten blokkeren…
De klim terug gaat natuurlijk veel minder vlot. Nog een laatste check in valcarlos levert niets op.
Iemand wil niet dat we de pas vandaag doen. Bij het buitenrijden van valcarlos breekt mijn ketting. Een telefoontje naar Diana dat het niet voor vandaag zal zijn doet haar in actie schieten. Ze gijzelt een frans koppel dat net voorbij kwam op de fiets en stuurt de man terug naar beneden met mijn reparatie materiaal. Ketting gerepareerd,terug naar boven aan het fietsen. Belt Luk mij.
Terwijl ik probeer de klim terug te bedwingen.
Ik zit op het einde van mijn ‘asem’ en vraag beleefd om Diana te bellen. Luk: ‘maar ze hebben uw portefeuille terug gevonden’. Iets minder beleefd: ‘BEL DIANA’
Ik was maar op enkele honderden meters van Diana verwijderd. Maar de impact werd mij wel onmiddellijk duidelijk: terug naar beneden.
Geprobeerd om te liften, zonder succes. De SMS zei duidelijk: portefeuille is in valcarlos. Toch 30 min. twijfel, maar een 2de maal duik ik naar beneden. In Valcarlos ga ik op zoek naar ‘acceuil des pelerins’
Ten einde raad bel ik naar ‘marisol’. Mijn portefeuille is in roncesvalles, de andere kant van de pas.
Ik heb gedacht om even te wenen…
Terug omhoog naar Diana. 2 x moeten stoppen omwille van de hitte. Eventjes bekomen, bagage op de fiets gehangen, en km per km de rest van de klim genomen. (Maw. met pauzes.)
Diana is in één ruk naar boven gereden, mijn portefeuille is gerecupereerd, met al het geld er nog in. Diana heeft een kamer georganiseerd, en ik heb ‘una grande servesa’ voor mijn neus om te bekomen.
Spannend verhaal…. 2 keer moeten lezen om het volledig te kunnen volgen…
Amai …. ! Schol !